DIT NOOIT WEER!

Hoe vaak kunnen we mensen horen zeggen ‘Ik voel me net een nummer!’?
Een gevoel van doorgaans slechts enkele seconden tot minuten om vervolgens weer over te gaan tot de dagelijkse bezigheden.

Hoe anders was het in 1944 toen Foppe Dupon gevangen werd genomen door de Duitsers en opgesloten werd in het gruwelijke Kamp Amersfoort. Hier moest hij, net als al zijn medegevangenen, de eigen kleren inleveren, werd kaalgeschoren en kreeg als ‘nieuwe’ kleding al door anderen gedragen vodden. Nog erger, de unieke identiteit werd van een ieder ruw afgenomen, zelfs hun naam, hun meest persoonlijke ‘ik’!
Foppe Dupon en alle anderen waren voor de bezetter niet meer dan een nummer in hun systeem, maar niet voor enkele seconden of minuten, …… nee, voor levenslang, wat dat voor enkelen voor hun jammer genoeg nog mocht betekenen! Dit systeem kende geen namen meer, kende geen mensen meer, kende geen menselijkheid meer!

Nummer 13615 werd toebedeeld aan onze dorpsgenoot. Gelukkig kwam in mei 1945 de bevrijding, hiermee ook de vrijheid om de eigen naam weer te gebruiken.

Foppe Dupon heeft zijn indrukwekkend verhaal opgetekend in een boekje en heeft ook bij meerdere basisscholen en gezelschappen zijn verhaal verteld. Altijd met de insteek ‘Ik doch it net foar mysels, mar wol se graach trije wurden mei jaan: DIT NOOIT WEER!'

Foto genomen op 19 april jl. tijdens de jaarlijkse herdenking Kamp Amersfoort. Het kamp werd op deze datum in 1945 overgedragen aan het Rode Kruis.Nationaal Monument Kamp Amersfoort heeft in 2014 een gedenkplaats ingericht en heeft inmiddels een oproep gedaan om foto’s aangeleverd te krijgen van alle gevangenen van destijds. Op deze manier probeert de stichting alle slachtoffers van toen een gezicht te geven. In de periode 1941 tot 1945 hebben ongeveer 35.000 gevangenen voor korte of langere tijd vastgezeten in dit doorgangskamp, voor de meesten een strafkamp, dat onder direct bevel stond van de SS met als een der kampleiders de sadistische beul Joseph Kotälla, bij velen bekend als één van ‘De drie van Breda’.
De foto’s zullen plaats krijgen in het museum als ‘Fotomonument’.

In april jl. zijn voor het museum, in het bos, 18 levensgrote foto’s geplaatst die symbool staan voor dit project, de erkenning geven die gevangenen van toen verdienen en de mens achter het nummer tonen. Ook de foto van Foppe Dupon heeft hier een permanente plek gekregen en zal hiermee een belangrijke bijdrage leveren om dit nooit meer te vergeten en het nooit weer te laten gebeuren. Het verhaal kan hij zelf niet meer doen, maar zal nimmer verloren gaan!

Gjalt Wijmenga

(Bron: Rabbelskûte, 12 juli 2019)